donderdag 29 januari 2009

IJkpunt

Gisteren was de uitslag van de Dichter des Vaderlands verkiezing op televisie. Ze maakten er een leuk programma van, met aandacht voor overleden dichters, een klein quizje en een paar vragen aan de vijf genomineerde dichters. Toen kwam het moment dat er filmpjes gespeeld werden waarin de vijf hun gedicht over het jaar 2008 voorlazen. En tja, ik vond het een beetje matig. De gedichten van Tsead Bruinja en Erik Menkveld waren al niet zo bijzonder, maar het was Hagar Peeters die het 'm deed. Zij las een soort goedbedoeld verhaaltje uit het oogpunt van een kind van twaalf (zo klonk het dus ook). Het leek een beetje alsof ze iets begrijpelijks wilde maken om de wat minder belezen mensen ook aan te spreken. Maar gelukkig werd dit verwaande gedrag bestraft. Ramsey Nasr werd uitverkozen tot Dichter des Vaderlands, degene met het langste, moeilijkste, maar naar mijn mening ook beste, gedicht. Goed, over het schouwspel van de verkiezing tot Dichter des Vaderlands gaat mijn gedicht:

IJkpunt
Daar zitten de dichters
Verzeild geraakt in een soort
Wedstrijd wie heeft het geinigste schrijfwerkje

Kijk ze nou toch
Hun eer opzij schuiven
Rijen te begrijpen woorden
Ieder een identiek verschillende invalshoek

Terwijl
Zweten in zolderkamers
Deemoedig doordrenkt van dauw
Meer hun stijl was

Onder aan de toren
Wil het lamgeslagen lingovolk
Iets heel anders horen

Toch wint de tirade
Het tijdverslindend stuk dat telkenmale
Lijkt te eindigen
Het denderende epos van de nieuwe held der dichtkunst

Verslagen zijn de verhevenen

dinsdag 27 januari 2009

Roosbeef

Er is weer iets nieuws te melden uit Nederland muziekland! Roosbeef is een formatie van Utrechtse bodem die draait om zangeres Roos Rebergen. Zij is een opvallende verschijning met een grote rode haarbos, een onhandige motoriek en een apart soort verlegenheid. De band baarde al eerder opzien door in 2005 de Grote Prijs te winnen. In 2006 kwam de EP 'Roosbeef' uit, met afwisselend Engels- en Nederlandstalige nummers.

Uiteindelijk lag begin deze maand het langverwachte eerste volledige album 'Ze willen wel je hond aaien maar niet met je praten' in de winkel. Om maar meteen met de deur in huis te vallen: deze plaat is goed! Producer Tom Pintens (gitarist van Zita Swoon) heeft zeer goed werk afgeleverd door de op de EP wat mat klinkende band boven zichzelf uit te laten stijgen. De muziek is spannend, soms onheilspellend, beweeglijk, ritmisch. De teksten zijn zeer sterk, Roos Rebergen houdt er een bijzondere, humoristische schrijfstijl op na. Enkele quotes: 'Ze zegt: 'ik kom uit de randstad', wat moet je dan met hem, heb je een OV ofzo?' en 'ik kan geen auto meer besturen, ook niet als ik een rijbewijs had gehad'.

De eerste single is het fenomenale openingsnummer Onder Invloed, maar dit is zeker niet de enige topper op het album. Te Heet Gewassen, Jongen Gaat Het Leger In, Boerderij, het zijn allemaal prijsnummers. Toegegeven, richting het eind kan het ietwat zeurderig worden, maar het maakt niet uit. Dit debuut hoort nu al bij de beste Nederlandse cd's van 2009, een fabelachtig werkje!

Te Heet Gewassen
Jongen Gaat Het Leger In

Kornoelje

Inspiratie is
Als een magneet op wereldreis

Soms ploetert hij
Door dorre woestijnen
Uitgestrekte vlaktes
Voortkruipend op een spoor zonder doel
En moedeloos vraagt hij zich af
Hoe hier ooit uit te komen

Maar soms vliegt hij
Door supersonische steden
Van ijzer en metaal
Aangetrokken door honderden objecten
En moedeloos vraagt hij zich af
Waarmee te beginnen