IJkpunt

Gisteren was de uitslag van de Dichter des Vaderlands verkiezing op televisie. Ze maakten er een leuk programma van, met aandacht voor overleden dichters, een klein quizje en een paar vragen aan de vijf genomineerde dichters. Toen kwam het moment dat er filmpjes gespeeld werden waarin de vijf hun gedicht over het jaar 2008 voorlazen. En tja, ik vond het een beetje matig. De gedichten van Tsead Bruinja en Erik Menkveld waren al niet zo bijzonder, maar het was Hagar Peeters die het 'm deed. Zij las een soort goedbedoeld verhaaltje uit het oogpunt van een kind van twaalf (zo klonk het dus ook). Het leek een beetje alsof ze iets begrijpelijks wilde maken om de wat minder belezen mensen ook aan te spreken. Maar gelukkig werd dit verwaande gedrag bestraft. Ramsey Nasr werd uitverkozen tot Dichter des Vaderlands, degene met het langste, moeilijkste, maar naar mijn mening ook beste, gedicht. Goed, over het schouwspel van de verkiezing tot Dichter des Vaderlands gaat mijn gedicht:

IJkpunt
Daar zitten de dichters
Verzeild geraakt in een soort
Wedstrijd wie heeft het geinigste schrijfwerkje

Kijk ze nou toch
Hun eer opzij schuiven
Rijen te begrijpen woorden
Ieder een identiek verschillende invalshoek

Terwijl
Zweten in zolderkamers
Deemoedig doordrenkt van dauw
Meer hun stijl was

Onder aan de toren
Wil het lamgeslagen lingovolk
Iets heel anders horen

Toch wint de tirade
Het tijdverslindend stuk dat telkenmale
Lijkt te eindigen
Het denderende epos van de nieuwe held der dichtkunst

Verslagen zijn de verhevenen